Αντίο Άννα Ράσσιου, αγαπημένη αρχόντισσα.
Καλό Παράδεισο να έχεις. Θα μας λείψεις πολύ, γιατί πολύ σε αγαπήσαμε και μας αγάπησες πολύ.
Σφίγγουμε το χέρι στον καλό σου σύζυγο Αδάμο και το λατρευτό σου γυιό Μαϊκ. Λέμε συλλυπητήρια και κουράγιο.
Στις άξιες συνεργάτισσες σου Άννα και Ντίνα λεμε πως πονάμε και εμείς για την απώλεια σου. Θα είμαστε παρόντες στη πορεία του έργου σου, πως σε αυτές πέφτει ο κλήρος να το συνεχίσουνε.
Άννα, τι αστείρευτη δύναμη έκρυβε μέσα σου η αγάπη για την γεωλογία, την φύση, το βουνό. Με τι πάθος τα υπηρέτησες.
Πόσο τυχεροί είμαστε που κάπου εκεί στην Καλιφόρνια πριν 48 χρόνια είπες ΝΑΙ στην πρόταση του καθηγητή Moores να μελετήσεις τα πετρώματα του Μπούρινου της Έλλαδος.
Ασταμάτητη η δράση σου. Και τι δεν πρωτοέκανες από τότε που ήπιες το πρώτο ελληνικό καφέ (τούρκικο τότε έλεγες) στο «γραφικό πανέμορφο χωριουδάκι» τον Οκτώβρη του 1975.
Νιώθουμε ευγνώμονες απέναντι σου που δέχθηκες και σε τιμήσαμε στις 13 Δεκεμβρίου 2015, και ήταν όλα τόσα όμορφα, με τα γάντια και τις κάλτσες που σου πλέξανε οι γυναίκες του χωριού για να μην κρυώνουν τα χέρια και τα πόδια σου στις περιπέτειες στα βουνά, με την γεωλογική ράβδο του Λυγερέα να στηρίζει τα κουρασμένα σου πόδια, με το ντοκιμαντέρ (Ο Λόγος της Γης) του Αργύρη Παφίλη να περιγράφει και να διασώζει την γεωλογική σου πορεία και διαδρομή.
Μαζί ύστερα, 15 Σεπτεμβρίου 2018, τοποθετήσαμε τις αναθηματικές στήλες, αφιερωμένες στις μεγάλες προσωπικότητες της γεωλογίας. Μέχρι χθες ήσουνα η μόνη παρούσα σε αυτές, από σήμερα κι εσύ με τους αθανάτους Brunn, Smith, Moores, Μαυρίδη.
Πάντα μπροστά Άννα, ακάματη ακούραστη. Να φέρεις την Πίνδο και τον Μπούρινο στη προσοχή των γεωλόγων όλου του κόσμου, να προσθέσεις στη θεωρία τον τεκτονικών πλακών, να προσφέρεις στο τόπο μας το Γεωπάρκο Γρεβενών-Κοζάνης Τηθύος.
Άννα σε ευχαριστούμε
Αιωνία η μνήμη σου.
