Εισήγηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής «Κύρωση της Σύμβασης Παραχώρησης αναφορικά με τη χρήση και εκμετάλλευση ορισμένων χώρων και περιουσιακών στοιχείων εντός του Λιμένα Ηρακλείου»
Τους λόγους για τους οποίους η Νέα Αριστερά καταψηφίζει τη Σύμβαση Παραχώρησης του Λιμένα Ηρακλείου ανέλυσε κατά την τοποθέτησή της η Γραμματέας της Κ.Ο. και Βουλεύτρια Φλώρινας. Υπογράμμισε ότι η εν λόγω σύμβαση είναι ενδεικτική του καταστροφικού αναπτυξιακού προσανατολισμού της κυβέρνησης, της έλλειψης αναπτυξιακής φαντασίας, των ιδεολογικών της εμμονών και της μονοδιάστατης πίστης να αφεθούν όλα στον ιδιωτικό τομέα.
«Ενώ το κράτος μπορεί και θα έπρεπε να είναι πρωταγωνιστής στο σχεδιασμό των δημόσιων μεταφορικών υποδομών, η τάση της κυβέρνησης είναι το δημόσιο να παραιτηθεί από το ρόλο αυτό, αφήνοντας τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει όπου θέλει, χωρίς μέριμνες για την κοινωνία και για τις συνέργειες μεταξύ των οικονομικών κλάδων και τα δημόσια οικονομικά.
Πέρα όμως από την ιδεολογική μάχη μεταξύ δεξιάς και αριστεράς για το μέλλον και το ρόλο των δημόσιων υποδομών, η παραχώρηση του λιμένα Ηρακλείου δεν είναι απλά μια ιδιωτικοποίηση. Είναι μια ιδιωτικοποίηση που συνειδητά και βάσει σχεδίου βάλει ευθέως εναντίον του δημόσιου συμφέροντος και αναιρεί κάθε ένα από τα υποτιθέμενα οφέλη που η νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία επαναλαμβάνει ως τα οφέλη των ιδιωτικοποιήσεων.
Τι λέτε εσείς, λοιπόν, οι δεξιοί ότι είναι οι αρετές μιας καλής ιδιωτικοποίησης; Πρώτον, φέρνει επιπλέον πόρους στα δημόσια ταμεία. Δεύτερον, φέρνει νέες επενδύσεις, χωρίς την επιβάρυνση των φορολογουμένων. Και τρίτον, ενισχύει τον ανταγωνισμό. Η παρούσα όμως ιδιωτικοποίηση δεν ακυρώνει μόνο την ικανότητα του δημοσίου να σχεδιάσει για το μέλλον της οικονομίας του νησιού. Αλλά και έχει τεχνητά μειωμένο αντίτιμο σε σχέση με την πραγματική αξία του asset, φέρνει εξευτελιστικά χαμηλές επενδύσεις στις λιμενικές υποδομές του νησιού και, πάνω από όλα, συρρικνώνει δραματικά τον ανταγωνισμό με επικίνδυνες συνέπειες για το μέλλον των οικονομικών κλάδων στην Κρήτη που επαφίονται στις μεταφορές», είπε χαρακτηριστικά.
Τα παραπάνω δομικά προβλήματα του διαγωνισμού και κατ’ επέκταση της Σύμβασης Παραχώρησης παρέθεσε αναλυτικά στη συνέχια, με πρώτο ότι η σύμβαση δεν προβλέπει επενδύσεις, αφού η ιδιωτικοποίηση ‘φέρνει’ επενδύσεις της τάξης των 3 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή των εγκαταστάσεων του νέου λιμενικού ταμείου, σε έναν Οργανισμό με ετήσια κερδοφορία 3.5 εκ. ευρώ!
«Θα ήταν οριακά αστείο, αν δεν ήταν τραγικό», ανέφερε δηκτικά. «Οι επενδύσεις που θα μπορούσε να κάνει ο φορέας ως φορέας του δημοσίου μέσα σε ένα χρόνο από τα ετήσια έσοδά του παρουσιάζονται ως επιτυχία, όταν τις υπόσχεται ο ιδιώτης σε βάθος 40ετίας. Φυσικά, αυτό που υπερβαίνει το παραπάνω, είναι η λογική της απαλλαγής του τελευταίου από οποιαδήποτε υποχρέωση. Καμία υποχρέωση στην ελάχιστη διακίνηση επιβατών και εμπορευματοκιβωτίων, ούτε στον πράσινο μετασχηματισμό του λιμένα, ούτε σε σχέση με την τοπική κοινωνία και το οικοσύστημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της περιοχής. Γενικά, ο ιδιώτης δεν έχει υποχρεώσεις, μόνο δικαιώματα».
Δεύτερο προβληματικό σημείο της σύμβασης, ότι πλέον δεν σχεδιάζει το δημόσιο, αλλά αναθέτει στον ιδιώτη τη δουλειά του σχεδιασμού, μέσω της σύνταξης του Masterplan, εντός 9 μηνών. Ενώ ταυτόχρονα, η σύμβαση επιτρέπει στο νέο ιδιωτικό Οργανισμό Λιμένος Ηρακλείου (ΟΛΗ) να παραχωρεί οποιοδήποτε μέρος των δικαιωμάτων του, στο πλαίσιο της κυρούμενης σύμβασης.
Τρίτον, πλέον ο Όμιλος Grimaldi δεν θα έχει μόνο σχεδόν μονοπωλιακή θέση στις εμπορευματικές και επιβατικές μεταφορές στην Κρήτη, μέσω των Μινωικών γραμμών, αλλά θα έχει και εμφανώς δεσπόζουσα θέση στις λιμενικές υποδομές της χώρας, αφού κατέχει ήδη τον Οργανισμό Λιμένος Ηγουμενίτσας, καθιστώντας την ιδέα μιας ανοικτής αγοράς «σκέτο καλαμπούρι», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά η Βουλεύτρια Φλώρινας.
«Πέρα από το θέμα του ανταγωνισμού, προκύπτει και θέμα δημόσιου συμφέροντος. Πουθενά στη σύμβαση δεν αποκλείεται η διακριτική μεταχείριση των πλοίων του Ομίλου Grimaldi. Εξαρχής ρωτήσαμε τον αρμόδιο Υπουργό αν έχει ενημερωθεί γι’ αυτό η Επιτροπή Ανταγωνισμού, απάντηση δεν πήραμε».
Το τέταρτο σημείο που καθιστά την παρούσα σύμβαση καταστροφική είναι το «εξευτελιστικό αντίτιμο». Κι αυτό, διότι η κυβέρνηση παραχωρεί το 67% ενός Οργανισμού, με εξασφαλισμένες χρηματοδοτήσεις από δημόσιους επενδυτικούς πόρους, με ταμείο 10 εκ. ευρώ και με ετήσια έσοδα 3,5 εκ. ευρώ, έναντι 80 εκ. ευρώ. «Μόνο τα ετήσια έσοδα από τον σημερινό λιμένα σε βάθος 40ετίας είναι 140 εκ. ευρώ, χωρίς να συνυπολογίσουμε τις προοπτικές ανάπτυξης του λιμένα», τόνισε.
«Δεν ισχυρίζομαι όμως μόνο ότι η κυβέρνηση είναι ανίκανη, επειδή πουλάει δημόσια assets σε εξευτελιστικές τιμές. Ισχυρίζομαι ότι στην προσπάθειά τους, το ΤΑΙΠΕΔ και η κυβέρνηση, να κάνουν το asset αυτό sellable (ευπώλητο), συνειδητά και βάση σχεδίου, προσπάθησαν να μειώσουν την αξία του. Και αυτό βεβαίως είναι επ’ ωφελεία μόνο του ιδιώτη επενδυτή που τελικά αγοράζει χαμηλότερα από εκεί που θα έπρεπε.
Γιατί το λέω όμως αυτό; Γιατί οι διορισμένες διοικήσεις από τη ΝΔ του ΤΑΙΠΕΔ και του ΟΛΗ, από τότε που ανέλαβαν άσκησαν μια πολιτική μείωσης της αποτίμησης της αξίας του Οργανισμού. Και για το λόγο αυτό, μείωσαν συστηματικά το αποθεματικό των 14,5 εκ. ευρώ που είχε αφήσει η προηγούμενη διοίκηση. Και για να καλυφθούν νομικά, έβαλαν το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών να τους εντέλει επ’ αυτού τον Οκτώβριο του 2019».
Το πέμπτο και τελευταίο προβληματικό σημείο της σύμβασης, όπως αναφέρθηκε από τη Γραμματέα της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς, είναι ότι δεν υπάρχει καμία διάταξη την ‘επόμενη μέρα’ να διατηρηθεί το παρόν μοτίβο με τις θεσπισμένες εργασιακές σχέσεις και την ύπαρξη μόνιμου προσωπικού, όπως άλλωστε διατυπώθηκε και από τις συνδικαλιστικές ενώσεις κατά την ακρόαση των φορέων, όπου μίλησαν και για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων – κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις εργασιακές σχέσεις στα ευρωπαϊκά λιμάνια.
«Η στρατηγική σημασία των ιδιωτικοποιήσεων είναι ότι αλλάζουν τον συσχετισμό πολιτικής ισχύος υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας. Η περίπτωση του λιμένα του Ηρακλείου δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Η απλή παραίνεση στη σύμβαση για τη διατήρηση όσο το δυνατόν περισσότερων θέσεων εργασίας και όχι για τη δημιουργία νέων δεν περνά απαρατήρητη. Πόσω μάλλον όταν είναι κοινή παραδοχή ότι ο οργανισμός είναι υποστελεχωμένος. Το ίδιο προβληματική είναι και η αόριστη ευχή, ο νέος ιδιοκτήτης του ΟΛΗ να λειτουργήσει ως «συνετός και υπεύθυνος εργοδότης». Αν στα παραπάνω προσθέσουμε ότι ο Όμιλος Grimaldi στον τομέα της Ναυτεργασίας δεν έχει τη φήμη του πλέον φιλεργατικού εργοδότη, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ανησυχητικά για την επόμενη μέρα αναφορικά με τα εργασιακά θέματα στο λιμάνι του Ηρακλείου».
Η Π. Πέρκα, ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή της, αφού επανέλαβε ότι η Νέα Αριστερά καταψηφίζει το νομοσχέδιο, κάλεσε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να κάνουν το ίδιο και να αφήσουν κατά μέρος την επαμφοτερίζουσα στάση που κράτησαν στις συνεδριάσεις της Επιτροπής.
«Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να εξασφαλίζει ευρύτερες συναινέσεις, όταν τραυματίζει με τόσο κατάφορο τρόπο το δημόσιο συμφέρον και ακρωτηριάζει με τόσο βίαιο τρόπο την ικανότητα του δημοσίου να ασκήσει την λειτουργία του αναπτυξιακού σχεδιασμού.
Η αντιπολίτευση δεν μπορεί άλλο πια να ‘διυλίζει τον κώνωπα’ για τα μικρά και ασήμαντα, αλλά όταν έρχεται ενώπιον των μεγάλων αναπτυξιακών προκλήσεων του τόπου μας να συναινεί στις επιλογές της Δεξιάς. Η ανατροπή της κυβέρνησης της δεξιάς προϋποθέτει, πριν από όλα, μια ρήξη με τις ιδέες τις δεξιάς, με τον τρόπο διαχείρισης των δημόσιων υποθέσεων και της οικονομίας και με τον άθλιο τρόπο που αυτή η δεξιά, αυτή η κυβέρνηση, κατασκευάζει μεθοδικά μια παρασιτική σχέση με τμήματα του διεθνούς και εγχώριου κεφαλαίου. Κάπου πρέπει να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά!», ανέφερε κλείνοντας.
Δείτε εδώ το video: https://youtu.be/mJCEVZq4vls
