«Δεν μπορώ να προσγειωθώ εξ’ αιτίας της ομίχλης». Και μετά σιωπή. Έπειτα ήταν η ώρα του τρόμου. Φλεγόμενα συντρίμμια και καμένες σάρκες. Στη συνέχεια πένθος και μετά οργή. Οργή για τα αεροπλάνα που δεν ήταν αυτά που έπρεπε αλλά κυρίως για τα αεροδρόμια που λειτουργούσαν χωρίς να έχουν τον απαραίτητο τεχνικό εξοπλισμό.
Μια ημέρα σαν σήμερα, στις 23 Νοεμβρίου 1976, η Ελλάδα βυθίστηκε στο πένθος. Ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής Αεροπορίας «καρφώθηκε» πάνω στην κορυφή μιας οροσειράς στην Κοζάνη παρασέρνοντας στο θάνατο 50 ανθρώπους, στη συντριπτική τους πλειονότητα νέους ανθρώπους, που δεν πρόλαβαν να έχουν την παραμικρή αντίδραση.
Η μοιραία πτήση
Το πρωί της 23ης Νοεμβρίου 1976, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού όλα ήταν έτοιμα προκειμένου η τακτική πτήση ΟΑ830 να πραγματοποιήσει το δρομολόγιο Αθήνα – Λάρισα – Κοζάνη. Πιλότος ήταν ο έμπειρος κυβερνήτης Κωνσταντίνος Σκιαδάς ο οποίος είχε μεγάλη προϋπηρεσία σε πολεμικά αεροσκάφη.
Το αεροσκάφος που θα έκανε το δρομολόγιο, ήταν ένα ελικοφόρο YS-11, ιαπωνικής κατασκευής. Ήταν σχετικά καινούργιο αλλά εκείνη την εποχή θεωρούταν το ιδανικό για σύντομες εσωτερικές πτήσεις, όπως αυτή, δηλαδή, που επρόκειτο να κάνει.
Δείτε εδώ περισσότερα
