ατά καιρούς, όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί τι μυαλά κουβαλάνε όλοι εκείνοι οι μαυροφορεμένοι που τα σπάνε ύστερα από κάθε διαδήλωση. Δεν αναφερόμαστε στα «ούφο», εκείνα τα παιδάκια που βαρέθηκαν να παίζουν ηλεκτρονικά και τώρα το παίζουν επαναστάτες με τα λεφτά του μπαμπά, αλλά στους άλλους, τους παλαιότερους, οι οποίοι έχουν διαβάσει και δυο μπροσούρες.
Αυτοί δηλώνουν ότι έχουν στόχο να γκρεμίσουν το «σύστημα εκμετάλλευσης» κι επειδή δεν μπορούν να αγγίξουν τον καπιταλισμό, καταστρέφουν τα σύμβολά του. Κατεβάζουν βιτρίνες καταστημάτων, επειδή αγανακτούν από τον καταναλωτισμό· καίνε ΑΤΜ για να δείξουν πόσο κακές είναι οι τράπεζες· πετούν μολότοφ στους αστυνομικούς νιώθοντας ίσως ότι με τον δικό τους αυταρχισμό αντιστέκονται στον κρατικό.
Στο τέλος, όχι μόνο δεν καταστρέφουν το σύστημα (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), αλλά το ενδυναμώνουν. Οι ασφαλιστικές εταιρείες πληρώνουν τις βιτρίνες, αυξάνουν τις τιμές των ασφαλίστρων για να βγάλουν τα σπασμένα, οι έμποροι μετακυλίουν το κόστος στους καταναλωτές. Οι τράπεζες διογκώνουν περισσότερο τις προμήθειες, για να πληρώνουν τα καμένα ΑΤΜ. Ο κρατικός αυταρχισμός φουντώνει ακόμη κι αν δεν υπάρχει πολιτική βούληση γι’ αυτό· μέσα στον κακό χαμό, κάποιοι αστυνομικοί υπερβαίνουν πάντα τα εσκαμμένα του νόμου.
Η συνέχεια εδώ:
