Σε μια κοινωνία που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, να προχωρήσει μπροστά, να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα, την αυτοέκφραση και τον σεβασμό στην ελευθερία του άλλου, βγαίνει δημόσια ένας εκπρόσωπος της Εκκλησίας με στέμματα, χρυσές αλυσίδες και ύφος μεσαίωνα, για να επιτεθεί όχι σε κάποια σκοτεινή δύναμη, αλλά σε μια κοπέλα.
Μια κοπέλα που τόλμησε να έχει σκουλαρίκια και τατουάζ. Τόλμησε, δηλαδή, να είναι ο εαυτός της.
Ο μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης δεν έκανε απλώς μια απαράδεκτη δήλωση. Επανέλαβε, επιμένει και υπερασπίζεται μια βαθιά τοξική, μισαλλόδοξη αφήγηση που θυμίζει άλλες εποχές.
Και το χειρότερο; Του δίνεται και δημόσιο βήμα, σε μεγάλα κανάλια.
Ας το ξεκαθαρίσω: Σέβομαι τη θρησκεία. Πιστεύω ότι η πίστη είναι προσωπικό βίωμα και μπορεί να δώσει δύναμη, ελπίδα και στήριξη.
Όμως δεν μπορώ να σιωπώ όταν η θρησκευτική εξουσία μετατρέπεται σε φορέα διχασμού, ελέγχου και δημόσιας κακοποίησης ανθρώπων που απλώς επιλέγουν να ζήσουν αυθεντικά.
Η πίστη δεν έχει dress code.Η κοινωνία δεν χρειάζεται άλλους “ποιμένες” να της δείχνουν με το δάχτυλο πώς πρέπει να φαίνεται για να είναι αποδεκτή. Χρειάζεται παιδεία, αγάπη, ενσυναίσθηση και πραγματική πνευματικότητα — όχι τηλεοπτικά κηρύγματα ελέγχου και ντροπής.
Στέλιο ,το ανεδές αυτό άτομο είναι φαιδρό, ανάξιο κάθε σοβαρής συζήτησης. Πλην αυτού εδω στην Αιανή άφησε κάκιστο στίγμα στα γεγονότα τα παλιά του ναού. Συγκαλυματιας και κουκουλωματιας δίχως καμιά ντροπή.
Μπράβο Στέλιο πολύ σωστά τα λες έτσι πρέπει οι νέοι να έχουν κρίση και να κρίνουν την κάθε εξουσία…..Όσο για τον αρχή παπά της περιοχής που εκπροσωπεί την θρησκεία της “αγάπης”-Την Ιουδαίοχριστιανικη αίρεση έχουν αποδείξει τι ακριβώς είναι