Η αλήθεια είναι πως η περιοχή μας θεωρείται, τόσο από εμάς τους ίδιους όσο και από τους ξένους, ως ένας τόπος που “τρώει τα παιδιά του”, ως ένας μη γόνιμος και μη καλαίσθητος τόπος που περισσότερο απωθεί παρά έλκει, και αυτό είναι τελικά και το brand της περιοχής: η άποψη που έχουμε για αυτήν, πρώτα εμείς και μετά όλοι οι υπόλοιποι.
Εύλογα θα μου πείτε: έχουμε άδικο που βλέπουμε τον τόπο με αυτή τη ματιά;
Εγώ θα σας πω ότι είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε ότι είμαστε! Και θα σας φέρω εδώ το παράδειγμα του Λαυρέντη!
Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να παρατά τη ζωή και την καριέρα του, ύστερα από 40 χρόνια, για να έρθει στη Λεβαία Αμυνταίου, να στήσει την επιχείρηση και τη ζωή του, κι εμείς, που ξέρουμε τόσο καλά αυτόν τον τόπο, να μη μπορούμε να δούμε τίποτα θετικό;
Ίσως γιατί, εκεί που κάποιοι έβλεπαν καμένη γη, εκείνος είδε μια ευκαιρία. Ίσως έτσι πρέπει κι εμείς να εξετάζουμε τον τόπο: με όρους ευκαιρίας!
Η ιστορία του Λαυρέντη Χάρτμαν είναι μια ιστορία έμπνευσης, τόλμης και αισιοδοξίας, ενός storyteller που μπόρεσε να χτίσει το δικό του παραμύθι και να μας πείσει όλους να συμμετέχουμε σε αυτό!
AKOYΣΤΕ ΤΟ PODCAST:
