Του Αργύρη Αργυριάδη
Δικηγόρου
www.argiriadis.gr
Οι μπανανιές ανθίζουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, παράγοντας λουλούδια σε λευκές-λιλά αποχρώσεις πάνω σε έναν σκληρό, λυγισμένο βλαστό, από τον οποίο στη συνέχεια αναπτύσσονται τα τσαμπιά με τους καρπούς μπανάνας. Αντιθέτως, οι μπανανίες στο βαλκανικό νότο είναι παντός καιρού. Αναπτύσσονται, πάντοτε, στο βλαστό «ευέλικτων», άλλως «λυγερόκορμων» πολιτικών, σκληρό ή μαλακό, ανάλογα με την περίοδο. Στις μπανανίες δεν υπάρχουν ατομικά δικαιώματα, παρά μόνον υπέρτερα – κρατικά. Το υπέρτερο, το κρίνει κατά το δοκούν ο εκάστοτε λυγερόκορμος.
Έτσι, λοιπόν, σε μια τέτοια μπαλκανική μπανανία, το έτος 2035, κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του ένας πρώην υπουργός Δικαιοσύνης. Οι αντίπαλοί του τον κατηγορούσαν για το σκάνδαλο «Legartis», ήτοι παχυλές (και φερόμενες ως παράνομες) επιδοτήσεις για την εφαρμογή της τεχνικής νοημοσύνης στο χώρο της Δικαιοσύνης. Ο άνθρωπος ζήτησε να πληροφορηθεί γιατί κατηγορείτε. Έλαβε ένα φάκελο με κάτι εικοτολογίες. Έλλειπαν οι καταθέσεις μαρτύρων, οι πραγματογνωμοσύνες. Προσπαθούσε να καταλάβει τι θα αντικρούσει. Διαμαρτυρήθηκε εντόνως στον αρμόδιο Εισαγγελέα. Ο πρώην υπουργός με στόμφο ανέπτυσσε τα δικαιώματα του κατηγορουμένου. «Πώς μπορεί ένας ύποπτος ή κατηγορούμενος να υπερασπιστεί εαυτόν εάν δεν γνωρίζει σε ποια αποδεικτικά στοιχεία και ισχυρισμούς βασίζονται οι υπόνοιες εις βάρος του; Τίνι τρόπο θα εισφέρει αποδείξεις που επιτρέπουν τον έλεγχο της βασιμότητας της κατηγορίας και την εύρεση της ουσιαστικής αλήθειας; Είναι προφανές ότι έχω πέσει θύμα πολιτικής δίωξης και δεν μου επιτρέπετε καν να αντιληφθώ τι μου έστησαν οι αντίπαλοί μου! Παραβιάζεται βάναυσα το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία», κατέληγε, ευλόγως, ο πρώην Υπουργός .
Και ο εισαγγελέας ανθυπομειδιώντας του αντέτεινε: «κύριε Υπουργέ μπορεί να έχετε δίκαιο, αλλά εσείς έτσι ερμηνεύσατε το μακρινό 2025 την Οδηγία 2012/13/ΕΕ. Εσείς θεσπίσατε την απαγόρευση πρόσβασης στη δικογραφία όταν μπορεί να υπάρξει κίνδυνος στην ανακριτική διαδικασία, την εθνική ασφάλεια ή εν γένει στο δημόσιο συμφέρον. Λόγω του λεπτού δικονομικού χειρισμού που απαιτεί η υπόθεσή σας κρίθηκε ότι στο παρόν στάδιο δεν πρέπει να λάβετε γνώση περισσότερων ζητημάτων για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Άλλωστε, ως πολιτικό πρόσωπο είχατε και διατηρείτε σημαντική εξουσία κατά την άποψη των δικαστικών αρχών. Βέβαια, αν θέλετε τη γνώμη μου – κατέληξε ο Εισαγγελέας – η ερμηνεία που δώσατε ήταν εξόχως εσφαλμένη (απόρροια της κακονομίας που κατατρέχει τη χώρα μας), καθώς η Οδηγία «εναρμόνιζε» το «ελάχιστο δικαίωμα πρόσβασης» σε μια δικογραφία και προφανώς δεν απαιτούσε από τα κράτη – μέλη που χορηγούν υπέρτερες δικαιοκρατικές εγγυήσεις στον ύποπτο ή κατηγορούμενο να αλλάξουν τη νομοθεσία τους. Κρίμα που οι ανώτεροί μου – αυτοί που διορίστηκαν από το πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο πριν μερικούς μήνες – έκριναν σκόπιμο να εφαρμοστεί στην περίπτωσή σας, αυτή η ξεχασμένη διάταξη. Ακόμη πιο κρίμα που την είχατε θεσπίσει εσείς»…
Το παρόν άρθρο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Άλλωστε, οι μπανανιές δεν ανθίζουν το Σεπτέμβρη….
