O Γράμμος παραμένει ανεξάντλητος και γεμάτος εκπλήξεις. Ένα βουνό στο οποίο δεν βαριέται ποτέ κανείς να περπατά και να θαυμάζει τα ανέγγιχτα φυσικά τοπία του που, παρά την αστείρευτη ομορφιά τους, έχουν σημαδευτεί από σκοτεινά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας. Από την μία, βουκολικά αλπικά τοπία χιλιάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και, από την άλλη, άγρια πυκνά δάση σε όλες τις πλαγιές του βουνού γεμάτα μισοξεχασμένα μονοπάτια είναι μερικοί λόγοι, για να γυρνάει κανείς ξανά και ξανά στο βουνό της Δυτικής Μακεδονίας, μέχρι να μάθει τα καλά κρυμμένα μυστικά αυτής της ακριτικής γωνιάς της Ελλάδας. Έτσι, απάτητα και ξεχασμένα είναι και τα μοναστήρια του Γράμμου που σαν μοναδικά απομεινάρια μιας ακόμα πιο ξεχασμένης ιστορίας, μας προσκαλούν να τα ανακαλύψουμε.
Μονή Αγίου Ζαχαρία
Μοναστήρι της Μεταβυζαντινής περιόδου και κτισμένο στην άκρη μιας σειράς ορεινών λιβαδιών κατά μήκος της ροής του Αλιάκμονα, η μονή του αγίου Ζαχαρία ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα σε μια τοποθεσία βουκολική, βγαλμένη σχεδόν από παραμύθι. Ένα απέραντο ορεινό τοπίο ανάμεσα στους ατελείωτους ορεινούς και δασικούς όγκους του Γράμμου πλαισιώνει την άγνωστη στον περισσότερο κόσμο μονή, η οποία έχει μια ενδιαφέρουσα, αλλά κάπως σκοτεινή ιστορία.Φαίνεται πως οι συνεχείς μετακινήσεις ανθρώπων στα Βαλκάνια δεν άφησαν ανεπηρέαστη την μονή, η οποία, σε κάποια άγνωστη για εμάς σήμερα χρονική στιγμή, μετατράπηκε σε τζαμί. Αργότερα, ερήμωσε και αφέθηκε στην φθορά του χρόνου, μέχρι και μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, όταν αρχίζει σιγά σιγά να επανέρχεται στο προσκήνιο. Κάτι παραπάνω από εκατό χρόνια μετά, ελάχιστα είναι γνωστά για την ιστορία της μυστηριώδους μονής, η οποία ανακηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο το 1990.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ:
