Διαμαρτυρία μητέρας (τα στοιχεία της οποίας είναι στη διάθεση το site) για συμπεριφορά δασκάλας δημοτικού σχολείου της Κοζάνης σε μαθητές/μαθήτριες κατά τις πρόβες για τη σχολική γιορτή της 28ης Οκτωβρίου δέχθηκε το Kozanimedia, το οποίο δεν θα αναφέρει το όνομα της σχολικής μονάδας:
“Έχουμε ένα θέμα στο σχολείο! Παιδιά Δ δημοτικού 9 ετών ετοιμάζουν μια γιορτή για την 28η Οκτωβρίου που τους έδωσε δασκάλα της θεατρικής αγωγής. ένα έργο δύσκολο με λέξεις καθαρεύουσας που δεν αρμόζουν στην ηλικία τους, έχοντας την απαίτηση από τα παιδιά να τα μάθουν όπως τα γράφει! Στην πρόβα προχθές στο σχολείο επειδή τα παιδάκια δεν γνώριζαν απ έξω όλα τα λόγια (η γιορτή θα γίνει σε 14 ημέρες!!!) το ένα το είπε κοιμισμένο και το άλλο που της είπε δεν έμαθα καλά τα τελευταία λόγια μου του είπε ειρωνικά γιατί μήπως έμαθες τα πρώτα;! Μπροστά σε όλα τα παιδιά της Δ τάξης κι αυτό έβαλε τα κλάματα! Μιλάμε για προετοιμασία μιας γιορτής που τα παιδιά πρέπει να χαίρονται! Η συμπεριφορά της είναι ανεκδιήγητη…”
Να πάτε στην πρωτοβάθμια να κάνετε καταγγελια. Δεν επιτρέπεται για κανεναν λόγο δασκάλα και ειδικά θεατρικης αγωγης να μιλάει έτσι. Να την καταγγείλετε. Μην αφησετε να δημιουργησει ψυχολογικά στα παιδιά σας και σε άλλα παιδιά.
Μα είναι δυνατόν;
Μιλαμε για μια ΓΙΟΡΤΗ.
Μια γιορτή που τα παιδιά θα πρέπει να ετοιμάζουν με χαρά.
Εξάλλου οι μικρές γκάφες των παιδιών στις γιορτές είναι οι πιο χαριτωμένες.
Είναι σοβαρός ο γονέας; Εαν ισχύουν όσα γράφει -που έχω τις επιφυλάξεις μου, αλλά… τέλος πάντων- γιατί δεν πήγε στο σχολείο απευθείας για να συζητήσει το θέμα με τον/την εκπαιδευτικό και τον διευθυντή; Αντίθετα προτίμησε το διασυρμό του/της εκπαιδευτικού και του σχολείου διαδικτυακά ασχετα αν -προς τιμήν τους- στο kozaniMedia δεν δημοσίευσαν τα στοιχεία. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά… Άλλο πράγμα είναι να στηρίζεις το παιδί σου και άλλο να έχεις κρίσεις υπερ-προστατευτικότητας που ενισχύονται από εμπάθειες και αισθήματα μειονεξίας…
Αυτά και χειρότερα συμβαίνουν στα σχολεία μας και όταν οι γονείς προσπαθούμε να βρούμε το δίκιο μας και να υπερασπιστούμε τα παιδιά μας, η αντιμετώπιση είναι να γινόμαστε μπαλάκι από τον έναν στον άλλον (πρωτοβάθμια, σχολικοί σύμβουλοι, εκπαιδευτικοί), μόνο και μόνο για να μην γίνει έγγραφη αναφορά των συμβάντων! Αν θεωρείτε a priori ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι σωστοί και το πρόβλημα είναι των γονιών ή/και των παιδιών, κάνετε λάθος. Να επισημάνω ότι δεν αναφέρεται πουθενά στο άρθρο ότι ο γονέας απευθύνθηκε μόνο εδώ, καλώς όμως δημοσιοποίησε το γεγονός για να ωθήσει κι άλλους γονείς να κινητοποιούνται σε παρόμοιες καταστάσεις.
Ούτε ¨αυτά¨ ούτε ¨χειρότερα¨ πιστεύω ότι συμβαίνουν στα σχολειά μας.Είμαι σίγουρος ότι η πλειοψηφία των σημερινών εκπαιδευτικων ούτε βάρβαροι είναι ούτε επικίνδυνοι. Ίσα ισα, είναι πολύ προσεκτικοι στο πως μιλάνε και φέρονται. Καμία σχέση με τους δασκάλους της βίτσας των περασμένων ετών… Δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο για πάρα πολλούς γονείς… Για κάθε εκπαιδευτικό που υπέπεσε σε κάτι μεμπτό υπάρχουν δεκαπλάσιοι στον αριθμό γονείς που η παρεμβατικότητα τους που φτάνει στα όρια εκφοβισμού είναι πρωτοφανής και παροιμιώδης -Κυρίως στα δημοτικά. Στα λύκεια δρέπουν τους καρπούς των έργων τους και απέχουν επιδεικτικότατα- Εαν εσείς θεωρείτε a prori ότι όλοι οι γονείς είναι σωστοί και ακόμη περισσότερο οτι αυτός είναι ο τρόπος επίλυσης τέτοιων ζητημάτων -όταν και όποτε προκύπτουν- τότε “πλανάσθε πλάνην οικτραν”.
Αρχικά, εάν δεν είστε εκπαιδευτικός ή γονέας μαθητή, το τι πιστεύετε (και μάλιστα με σιγουριά) ότι συμβαίνει ή όχι στα σχολεία είναι θεωρητικό. Εμείς σαν γονείς έχουμε κάθε δικαίωμα και υποχρέωση όταν αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι συμβαίνει στα σχολεία των παιδιών μας να το αναφέρουμε ώστε να διερευνηθεί από τους αρμόδιους. Από την απάντηση σας φαίνεται ότι η δική σας εμπάθεια απέναντι στους γονείς δικαιολογεί τους εκπαιδευτικούς που δεν φέρονται σωστά, επειδή υπάρχουν αντίστοιχα και γονείς που δεν φέρονται σωστά! Τέλος, δεν αναφέρω πουθενά ότι η επίλυση τέτοιων ζητημάτων πρέπει να γίνεται στα μέσα, αναφέρω χαρακτηριστικά την πρωτοβάθμια και τους σχολικούς συμβούλους. Επιμένω όμως ότι καλώς δημοσιεύονται τέτοια περιστατικά, ώστε οι γονείς να κινητοποιούνται σε ανάλογες καταστάσεις.