ΑΠΟΚΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ
Από μέσα από το χορό
Πιο μέσα από το χορό δεν γίνεται να είμαι!
Δυο λόγια λοιπόν δικαιούμαι να πω τώρα, και τα υπόλοιπα από Καθαρή Τρίτη και μετά.
Γιατί Καθαρή Δευτέρα θα είμαστε γρέντα! Νε παμπόρια νε καντίπουτα.
Αναρωτιέμαι λοιπόν πού πάει η υπόθεση, θέτοντας κάποια ερωτήματα:
Θέλουμε να κρατήσουμε αυτό το μοναδικό πλέγμα εθίμων για τον εαυτό μας?
Τέλεια!
Δεν κάνουμε καμιά προωθητική ενέργεια που να απευθύνεται εκτός των συνόρων της πόλης.
Ενημερώνουμε τους δημότες και τις δημότισσες για το τι γίνεται σε όλες τις γωνιές της Κοζάνης κάθε στιγμή για όλο το δεκαήμερο, κι σώσι λιβέντη μ του χουρό. Μαζευόμαστε, λέμε τα θκά μας, ζεστά και όμορφα, περνάμε καλά, φροντίζουμε από μόνοι μας για τη φιλοξενία στα Στέκια μας, και μπολιάζουμε τα νέα παιδιά σε αυτή την υπόθεση που δεν θέλουμε να χαθεί. (Το γιατί είναι αντικείμενο μιας άλλης, μεγάλης, ανάλυσης. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Βαρεθήκαμε τα κλισέ). Στηρίζουν και οι τοπικοί άρχοντες με κεράσματα σε κάποια μεγαλύτερα πλήθη σε διοργανώσεις καταξιωμένων δράσεων όπως τα Sourd Games και το Πάρτι νεολαίας κ.λ.π (Τα χορευτικά επίσης είναι προς συζήτηση κατά τη γνώμη μου). Κάνουμε και κάποιες δράσεις για τα παιδιά μας, με γνώση, αισθητική και σεβασμό προς την ψυχή και το μυαλό τους… κι άιντι!
Και γλυτώνουμε και από τις αρνητικές συνέπειες του γιγαντισμού.
Θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε αποκλειστικά σαν αναπτυξιακό μοχλό, για να να πέσει χρήμα στην πόλη, να δλέψν τα μαγαζιά, να εξασφαλίσει μεροκάματα ένα σωρό κόσμος? Όπως έγινε σε κάποιες άλλες πόλεις που ξεκίνησαν από το καντίποτα, χωρίς σχετική παράδοση και πλέον φιγουράρουν ως βασικοί καρναβαλικοί προορισμοί? Πού να είχαν και τα δικά μας 500 χρόνια πορείας!
Καλώς.
Το αναθέτεις σε μια εταιρία Event Management την ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ του προηγουμένου έτους, σου κάνει ένα 5ετές πλάνο, σου ετοιμάζει φάκελο χορηγιών, και σου οργανώνει στρατηγικές και τακτικές δράσεις προώθησης. Και φυσικά δεν στηρίζεσαι σε μια αναμετάδοση της Παρέλασης από την ΕΡΤ3 την Κυριακή της Μεγάλης Αποκριάς. Γιατί, και τι εξυπηρετεί αυτό δεν κατάλαβα. Να προσελκύσουμε κόσμο για την Καθαρή Δευτέρα? Και για να το πετύχεις αυτό απευθύνεσαι στα εθελοντικά πληρώματα των αρμάτων, στήνοντας τους σαν να είναι στρατός? Με δυο υπεύθυνους «λοχαγούς» για κάθε άρμα, με παραγγελίες να μην κλώθουντι, και να ορίσουν 2 άτομα για να δώσουν συνέντευξη στις κάμερες. Για να προλάβουν λέει όλοι να φαντάξουν στην ζωντανή αναμετάδοση. Ασχέτως αν ΔΕΝ θέλουμε να φαντάξουμε. Ασχέτως αν ΔΕΝ μας ταιριάζει μια τέτοιου είδους παρέλαση. Δεν είμαστε Αστικό Καρναβάλι, να εμφανίζουμε θεαματικά άρματα με εκατοντάδες άτομα που πχιαλούν.
Εμείς παίζουμε με τους θεατές!
Θέλουμε μια ισορροπία?
Να μην ξεπατώσουμε δηλαδή αυτή την ανάγκη να τελέσουμε έθιμα εκατοντάδων ετών (που έχουν αλλάξει φυσικά για να παραμείνουν ζωντανά) και που κάνει την ψυχούλα μας να φτερουγίζει μόλις πλησιάζει ο καιρός? Που κάνει τη δικιά μας τη Ρόζη να έρχεται από την Αγγλία μι τα δυο τα γκιουμούλια περνώντας από 4 αεροδρόμια, για 3 μόνο μέρες? Που ξεσηκώνει τα παιδιά μας από τις άλλες πόλεις να έρθουν να είναι εδώ γύρω από το Φανό, να τραγουδήσουν τα μασκαραλίτκα, να μιλήσουν Κουζιανίτκα, να πιούν, να μεθύσουν, να βρουν τους φίλους τους γύρω από τη φωτιά? Να παρελάσουν βρίσκοντας το θέμα τους στις τρεις παρά τέταρτο και στήνοντας το λίγο πριν λάβουν θέση? Και είναι καταπληκτικό?
Και παράλληλα μπορούμε φυσικά να καλέσουμε τον κόσμο εκτός των τειχών να έρθει να τα ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ μαζί μας. Η πολιτιστική διάχυση μας κάνει καλύτερους πολίτες με ανοιχτά μυαλά και οξυμένη ενσυναίσθηση.
Αλλά όχι να δίνουμε παράσταση για τους επισκέπτες και τους τηλεθεατές.
Δεν είμαστε θίασος να μας σκηνοθετούν τα κανάλια εκτός τόπου και χρόνου. Είμαστε μια κοινωνία που έχει ανάγκη τις ρίζες της για να ξέρει ποια είναι και να πορεύεται με ασφάλεια στο μέλλον. Χωρίς ταντσταριές και μικρομεγαλισμούς.
Αλλά η ισορροπία μισεί τις προχειρότητες.
Και τα τελευταία χρόνια τις έχουμε χορτάσει.
Και έτσι όπως πάμε αυτό που καταφέρνουμε είναι να ταλαιπωρούμε και να στεναχωρούμε το πιο σημαντικό θεμέλιο της Κοζανίτικης Αποκριάς.
Το στρατό των εθελοντών που την κουβαλούν στην πλάτη τους
