Σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στο Δη.Πε.Θε. Κοζάνης, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την σκέψη μου.Το γεγονός πως είμαι υπεύθυνη των εργαστηρίων του Δη.Πε.Θε. Κοζάνης και βρίσκομαι σε μια εργασιακή σχέση με αυτό δεν αποτέλεσε ποτέ τροχοπέδη στην ξεκάθαρη έκφραση των απόψεών μου.
Για να είμαι δίκαιη και ειλικρινής, οφείλω αρχικά να αναφέρω πως τα θεατρικά εργαστήρια λειτουργούν με απόλυτη επιτυχία όλους αυτούς τους μήνες, ανεξαρτήτως της απουσίας καλλιτεχνικού διευθυντή, αφού η έγκριση για τη συνέχισή τους δόθηκε από τον πρόεδρο και το διοικητικό συμβούλιο.
Ωστόσο, από την πρώτη στιγμή έχω τοποθετηθεί σχετικά με την απόφαση της επιλογής ενός ερασιτέχνη για τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή. Στέκομαι ξεκάθαρα στην αντίπερα όχθη κρατώντας τα χέρια όλων των επαγγελματιών που βιοποριζόμαστε από το θέατρο και υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά μας δικαιώματα. Κρατώ το χέρι των σωματείων μας που τοποθετήθηκαν από την πρώτη στιγμή ενάντια στην απόφαση.
Και, πλέον, όλοι μαζί ακολουθούμε την ξεκάθαρη τοποθέτηση του υπουργείου πολιτισμού που απέρριψε τον εν λόγω διορισμό.
Ελπίζω άμεσα το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης να αποκτήσει τον καλλιτεχνικό διευθυντή που του αρμόζει, χωρίς επιπλέον καθυστερήσεις.
Στο θέατρό μας αξίζουν τα καλύτερα, ακριβώς όπως τα λέει η Μάνα Κουράγιο του Μπρεχτ στο νανούρισμά της:
Νάνι, νανάκια
Τι θρόισμα είν’ αυτό;
Του γείτονα κλαίνε,
Το δικό μου γελαστό.
Των άλλων στα κουρέλια,
Συ στα μεταξωτά.
Φορέματ’ αγγέλων πήρα
Και σ’ τα’ φτιαξα.
Στη φωτογραφία: Το εφηβικό μας τμήμα γνωρίζοντας τον Μπέρτολτ Μπρεχτ.
