Καμιά φορά δεν θέλει και πολλή σκέψη. Όσο και να ζυγίζεις αυτές τις αποφάσεις, λόγω αναβλητικότητας, μέσα σου πάντα θα βρίσκεις περισσότερα αρνητικά να βάλεις στο ένα ζύγι από όσα θετικά χρειάζονται, έστω για να το ισορροπήσεις. Κι έτσι στο τέλος παίρνεις την απόφαση με το συναίσθημα γιατί η διάθεση για προσφορά είναι πάθος και τα πάθη ως γνωστόν απεχθάνονται να τους κάνει κουμάντο η λογική! Το ξέρεις άλλωστε εκ των προτέρων πως η έκθεση έχει το κόστος της κακοπροαίρετης κριτικής, της διαβολής πολλές φορές, εκείνης της ασίγαστης ανάγκης των ανθρώπων να σε κονταίνουν για να σε φέρνουν στα μέτρα τους, ιδιαίτερα όσων τα συμφέροντα έχεις θίξει. Από την άλλη όμως υπάρχουν και οι άλλοι άνθρωποι που σε πιστεύουν, που σε παρακινούν να αφήσεις επιτέλους την βολή του καναπέ σου και τις ησυχίες του για να μπλέξεις με τις κοινές ανησυχίες όλων μας. Αυτοί είναι οι σημαντικότεροι στη ζωή σου, διότι οφείλουν να είναι… Είναι οι άνθρωποι που έχεις ήδη ζυγίσει και τους έχεις ήδη πιστώσει με εκείνη την ανιδιοτέλεια των ανθρώπων που ενώ ξέρουνε πως είναι σημαντικοί και έχουνε πετύχει πολλά μπορούν την ίδια στιγμή να το αναγνωρίσουν αυτό και στους άλλους.
Άλλωστε αυτή είναι και η ουσία της πολιτικής. Γιατί όσο άσχημο όνομα και αν προσπάθησαν κάποιοι να της φορτώσουν η πολιτική θα είναι πάντοτε αυτό το νοιάξιμο των ανθρώπων για το κοινό καλό, ιδιαίτερα των ανθρώπων που με ανιδιοτέλεια αντιλαμβάνονται πως δεν αρκεί να προκόβουν οι ίδιοι χωρίς να προκόβει ο τόπος στον οποίον αναπνέουμε όλοι μας! Για αυτούς λοιπόν. Για τους δέκα, είκοσι, εκατό, όσοι είναι βρε αδερφέ. Για όσους πιστεύουν πως μπορείς να αλλάξεις λιγάκι τον κόσμο γύρω μας, να βάλεις κι εσύ ένα λιθαράκι σε αυτό το νοιάξιμο για το κοινό καλό.
Για αυτούς λοιπόν. Με τον Γιώργο Αμανατίδη στην ανοικτή πρόσκληση που έχει απευθύνει για την «Συμμαχία για την Ανάπτυξη».
