Ως μικρό κορίτσι είχες πάντα στο μυαλό σου την ιστορία του παραμυθιού και έτσι μεγάλωσες πιστεύοντας ότι η αγάπη έτσι πρέπει να μοιάζει πραγματικά. Ονειρεύτηκες πρίγκιπες να ανεβαίνουν πάνω σε λευκά άλογα και εσένα να καβαλάς μαζί τους στο ηλιοβασίλεμα.
Ανεξάρτητα από τη δυσκολία που μπορεί να σου έρθει, πιστεύεις ότι τίποτα δεν μπορεί να σας το χαλάσει γιατί η αγάπη είναι αρκετή.
Το πρόβλημα είναι ότι ξεχνάμε μία μικρή λέξη.
ΠΑΡΑΜΥΘΙ.
Και αντ ‘αυτού κολλάμε σφιχτά τη λέξη στην ιστορία αγάπης.
Επίσης ξεχνάμε και ακόμα μια λέξη. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ.
Και έρχομαι να σε προσγειώσω και να σου πω πως οι πραγματικές ιστορίες αγάπης είναι μέρος της κάθε ημέρας της ζωής μας.
Και σου λέω ως άλλος “κακός” πως δεν θέλω εγώ να σώσω τον κόσμο σου όλο.
Ούτε εσύ τον δικό μου.
Και αν το περίμενες από μένα μην το κάνεις.
Δεν μπορείς να αναμετρηθείς με δαίμονες και παρελθόν, μα να γιατρεύεις το παρόν μέσα από χάδι, υπομονή και κατανόηση.
Μη ζητάς όνειρα παραμυθένια μα κάνε την σκληρή καθημερινότητα να την ζηλεύουν όλου του κόσμου τα παραμύθια.
Κάνε τον ρεαλισμό μαγικό.
Δεν είμαι ο λυτρωτής των λάθων επιλογών σου.
Δεν είμαι ο πρίγκιπας των παραμυθιών των παιδικών σου χρόνων μα ένας κοινός θνητός με πληγές και δύσκολη καθημερινότητα δίχως πανοπλία, όπως και συ.
Οι ιστορίες αγάπης απ τα παραμύθια αφήνουν έξω σημαντικά γεγονότα της ζωής.
Γι’αυτό είναι τέλεια.
Η ζωή είναι γεμάτη από σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε να αντιμετωπίσουμε.
Γι’αυτό μη με φαντάζεσαι να σε σώζω από δράκους μα θα σε παίρνω αγκαλιά όταν πονάς, θα σου χαϊδεύω τα μαλλιά όταν το έχεις ανάγκη, θα ανέχομαι τα νεύρα και τις αναποδιές σου, τις δύσκολες και εύκολες μέρες σου.
Μη ζητάς να τα λύνω όλα με ένα μαγικό ραβδάκι, μα θα ξεγελώ την πραγματικότητά σου με την παρουσία μου.
Δεν θα σου αγοράσω το ακριβό παλατάκι, μα θα κάνω τη φωλιά μας τόσο ζεστή που θα ζηλεύουν και οι πιο πλούσιοι.
Δεν θα σε ντύσω με χρυσά, μα το χαμόγελο σου με πλατίνα θα μοιάζει.
Ένας άνθρωπος κοινός είμαι με ανασφάλειες και προβλήματα, να όπως και εσύ.
Μα ίσως και να είμαι ο άνθρωπος σου.
Ίσως ο μόνος άνθρωπος που σε νοιάζεται.
Μην ξεχνάς πως ο πρίγκηπας του παραμυθιού δεν υπάρχει, ο άντρας όμως με τον οποίο μπορείς να κάνεις μια ισότιμη και ζεστή σχέση, υπάρχει σίγουρα.
Όταν αφήνουμε τα όνειρά μας για μια παραμυθένια αγάπη και αγκαλιάζουμε την πραγματική αγάπη που βρίσκεται μπροστά μας τότε ναι γράφουμε το δικό μας παραμύθι.
Ζήσε τη σχέση όπως η κάθε μέρα προστάζει.
Ζήσ’την από μακριά, ζήσ’την από κοντά, στα στραβά και τα ανάποδα, στο όταν, αν και για όσο.
Στη γκρίνια και στα χαμόγελα.
Στις εντάσεις και στα μαλώματα.
Και αν μείνεις..
Και αν μείνω..
Τότε θα έχεις σώσει τον κόσμο μου και γω τον δικό σου ..και ας μην στο έχω τάξει.
Έξω απ τα κοινότυπα, κλισέ παραμύθια, θα έχεις δημιουργήσει το δικό σου.
Prince charming or not?
Fairytale or real life?
Σύνταξη-επιμέλεια: Θάνος Μαλούτας
