Η συμπεριφορά που βλέπουμε στους άλλους λέει πολλά για το περιβάλλον που δημιουργούμε γι αυτούς.
Ή μήπως όχι;
Μήπως όσο όμορφη, καλλιεργημένη συμπεριφορά και αν δείξουμε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο γιατί πολυ απλά δεν γνωρίζουν?
Αντικρίζουμε συχνά κενές, ψυχρές, άχρωμες συμπεριφορές χωρίς να έχουμε δώσει τέτοια δικαιώματα.
Χωρίς να προκαλούμε περνάμε στο περιθώριο ή ακόμα και να δεχόμαστε επίθεση.
Ανάμεικτες συμπεριφορές δίχως νόημα.
Ανάρμοστα παγωμένες σιωπές.
Απο τη μία υπάρχει η άμεση σύνδεση, κάποια ένδειξη ότι αρέσουμε και απο την άλλη αδιαφορία που μπορεί να ερμηνευθεί ως το αντίθετο.
Παραβλέπεται εσκεμμένα το προφανές, η χημεία και η ένδειξη για κάτι το διαφορετικό χωρίς ξεκάθαρο λόγο.
Κοκκαλώνουν στη μυρωδιά του συναισθήματος.
Ότι ερμηνεύεται είναι ζωτικής σημασίας όμως γιατί μπορεί να είναι αληθινό ή φανταστικό.
Εμείς είμαστε αυτοί που τους αποδίδουμε νόημα.
Όταν έχουμε αυτές τις αντικρουόμενες απόψεις όμως, αναπτύσσετε άβολο ψυχολογικό στρες που μπορεί να μας κάνει να αισθανόμαστε σύγχυση και απελπισία.
Να σκεφτόμαστε υπερβολικά, να “διαβάζουμε” κάθε κατάσταση, να αγχώνομαστε και να μην μπορούμε να εστιάσουμε σε οτιδήποτε.
Θέλουμε απεγνωσμένα να μάθουμε την αλήθεια την οποία και δεν μαθαίνουμε ποτέ.
Οι σωστές συμπεριφορές είναι οι straight, γεμάτες ευγένεια και ενσυναίσθηση.
Η συμπεριφορά είναι θέμα παιδείας και όχι θέμα διάθεσης όπως κάποιοι λανθασμένα αρέσκονται να πιστεύουν!
Και εμείς απλα συνεχίζουμε να δημιουργούμε ξεκάθαρα μονοπάτια όμορφης συμπεριφοράς που πλεον κανείς δεν θέλει να βαδίσει.
Ας καθίσουμε και ας σκεφτούμε λοιπόν, τι δίνουμε και τι παίρνουμε.
Πόσο οξυγόνο μας αφαιρούν όταν εμείς κρατάμε την αναπνοή μας φροντίζοντας να μην τους ενοχλήσουμε.
Είναι η συμπεριφορά τους αντάξια του επιπέδου μας;
Μήπως βαδίζουμε μόνοι στο περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει γι αυτούς;
Αδιαφορία στην αδιαφορία ή επιμονή για να τους ανοίξουμε νέους ορίζοντες;
Δύσκολες ή εύκολες επιλογές είναι καθαρά δικές μας.
Η συμπεριφορά όλη δική τους.
Επιλέγουμε αν θα τη δεχτούμε ή αν θα τους αφήσουμε στην αιώνια μοναξιά του “εγώ” τους.
Strange human behavior.
Why is it so difficult?
Σύνταξη-επιμέλεια:
Θάνος Μαλούτας
