Μνήμη Ηρακλή Τσιολάκη (1952- 2022)-Του Β. Π. Καραγιάννη

« …Θαρρούσα αιώνιον η ψυχή πως είχε μετερίζι/

και πως το στάχυ του Ηρακλή, όπου έσπειρε θερτην μικρη εκδοση του ΕΚΙΝ ειδιδοοσ ίζει» (1)

Ηταν από τη Λευκοπηγή/

παρότι σποραδικά μόνον τη ζούσε/

Ηρακλής (2) στο κορμί στη σκέψη βυζαντινός/

πράος ειρηνικός μονήρης/

Φιλόλογος δεινός με τίτλους κι επιδόσεις/

(με δάσκαλο τον Δ. Μαρωνίτη, τυχερός)/

Συναντηθήκαμε φοιτητές στη είσοδο ασανσέρ/

κρατούσε την μικρή έκδοση «Βραδιά Σεφέρη» /

(Μ. Αναγνωστάκης, Δάλλας, Ρούφος, Σινόπουλος,/

Φραγκόπουλος) του ΕΜΕΠ εκδ. Κεδρος 1972/

Βαριά διαδήλωση προθέσεων κι ήταν δικτατορία…/

Θάλασσα της Χαλκιδικής κατάπιε τη ζωή του/

το χώμα της Λευκοπηγής το σώμα του/

Η μνήμη του με δαγκώνει από μακριά/

Αλλά/

«Τέλος κι αρχήν η μνήμη εδώ δεν έχει» (3)