Τα δεδομένα, όσον αφορά την πράξη του βουλευτή της “Νίκης”, του κυρίου Νίκου Παπαδόπουλου, είναι τελείως ξεκάθαρα για έναν ουδέτερο “παρατηρητή”.
1. Η Εθνική Πινακοθήκη έκρινε πως “αξίζει” σύμφωνα με τα δικά της κριτήρια να εκθέσει τα έργα ενός καλλιτέχνη, του κυρίου Χριστόφορου Κατσαδιώτη. Θεωρώ πως αυτό είναι σαφέστατο δικαίωμα της.
2. Τα έργα του κυρίου Κατσαδιώτη, κάκιστης αισθητικής (αυτό βέβαια είναι καθαρά προσωπική μου γνώμη), εμφανίζουν τα πρόσωπα της Παναγίας και του Χριστού παραμορφωμένα σε βαθμό που προφανέστατα προσβάλει τη θρησκευτική πίστη εκατομμυρίων πολιτών στη χώρα. Αυτό φυσικά γίνεται τεχνηέντως από το δημιουργό για να γίνει ο “απαραίτητος ντόρος” και διαφήμιση.
3. Ο βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου ο κύριος Παπαδόπουλος, ως ταύρος εν υαλοπωλείω, κατέβασε και πέταξε τους πίνακες. Δεν είχε κανένα δικαίωμα να το κάνει αυτό, ούτε ως πολίτης ούτε ακόμα περισσότερο ως βουλευτής. Υπάρχουν νόμοι, υπάρχει η δικαιοσύνη στην οποία μπορούσε να καταφύγει.
Η ενέργεια του είναι προφανέστατα κολάσιμη.
Και ηθικά και ποινικά.
Αλίμονο αν όποιος θεωρεί ότι θίγεται πάρει το νόμο στα χέρια του. Θα γινόμασταν ζούγκλα.
4. Αν, λέω αν, πήγαινε ένας καλλιτέχνης, και ζητούσε να εκθέσει έργα που λοιδορούσαν, γελοιοποιούσαν ή έθιγαν το πρόσωπο του Μωάμεθ (ας θυμηθούμε λίγο την περίπτωση του Charlie Hebdo και τους δολοφονημένους κατόπιν σκιτσογράφους του από αρρώστους ισλαμιστές), το ΔΣ της Πινακοθήκης θα έδινε εύκολα την άδεια να εκτεθούν;
Κι αν ναι , τι αντιδράσεις θα υπήρχαν από τους απανταχού “προστάτες της έκφρασης”, από το χώρο του πολιτισμού και της”ευαίσθητης δημοσιογραφίας” ;
Απλή ερώτηση.
Συμπέρασμα. Η τέχνη, όσο κι αν δεν αρέσει σε κάποιους πρέπει να είναι”ελεύθερη “.
Η τέχνη όμως πρέπει να έχει και όρια, όταν προσβάλει ανθρώπους, σύμβολα και θρησκευτικές συνειδήσεις.
Όλων των αποχρώσεων εννοείται. Τέλος, “οι λύσεις” τα σπάζω και τα διαλύω όλα επειδή είμαι Έλληνας, Αφγανός, Χριστιανός ή Μουσουλμάνος, μας στέλνει πολλά χρόνια πίσω. Κι αυτό που εμένα με έχει κάνει Χριστιανό είναι το “αγαπάτε αλλήλους” και η πραότητα του Ιησού. Βία στη θρησκεία αυτή δεν ταιριάζει, άσχετα αν πολλοί, στο όνομα της, εντελώς καταχρηστικά, έκαναν εγκλήματα.
Μην παραγνωρίσουμε φυσικά και για “το πνεύμα του Κορανίου”, για το τι προτείνει “ο Προφήτης” στους πιστούς και το πως το έφτασαν στα όρια οι θρησκευτικοί τους ηγέτες.
Είναι γνωστό.
Δυστυχώς.
Ο φανατισμός είναι ότι χειρότερο. Παντού.
