Όταν η Κοζάνη μας χάνει δεν μπορεί να είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μας, αλλά πως να στεναχωρηθείς μετά τα όσα είδαμε την Κυριακή;
Μια ομάδα να παλεύει μέχρι τέλος, παιδιά με το καμπαναριό στο στήθος να νιώθουν τόσο ΚΟΖΑΝΗ όσο κανείς και να πιστεύουν στην ανατροπή, παρά τη αρνητική εξέλιξη του αγώνα.
Αλλά πάνω απ’ όλα πως να μην πάρεις δύναμη από τη μεγάλη στήριξη όλων σας.
Όλων μας…
Κάθε μέρα γίνετε κατανοητό πως η σωτηρία της Κοζάνης περνάει μέσα από τη στήριξη του απλού φιλάθλου της πόλης.
Αυτών που φόρεσαν τα κασκόλ τους, αγόρασαν το εισιτήριό τους, ενίσχυσαν με κάθε γνωστό και άγνωστο τρόπο, ώστε άλλη μία Κυριακή η Κοζάνη μας να ανασάνει.
Και κάθε ανάσα πλέον είναι πολύτιμη…
Φεύγουμε από το γήπεδο όχι με την ικανοποίηση του αποτελέσματος, αλλά με το χαμόγελο της ελπίδας.
Δικαιωμένοι για την προσπάθεια που οι καταστάσεις μας επέβαλαν να ξεκινήσουμε…
Πεπεισμένοι ότι θα το πάμε μέχρι όπου φτάνουν οι δυνάμεις μας…
Όπου ορίσει ο απλός φίλαθλος της Κοζάνης…
Με τα δικά μας παιδιά να φωνάζουν πως «ΝΑΙ, ΑΞΙΖΕΙ»!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας…
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ…
ΚΟΖΑΝΗ ΣΤΑ ΕΥΚΟΛΑ, ΚΟΖΑΝΑΡΑ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ!
