Σαν σήμερα, 85 χρόνια πριν, στις 28 Οκτωβρίου 1940, ο ελληνικός λαός σύσσωμος βροντοφώναξε «ΟΧΙ» στις ντροπιαστικές απαιτήσεις της Ιταλίας για παράδοση της χώρας στη φασιστική της κυριαρχία. Ήταν η στιγμή που η παγκόσμια Ιστορία καταγράφει μία από τις πιο λαμπρές της σελίδες, ένα μικρό έθνος στάθηκε όρθιο απέναντι σε έναν αριθμητικά και στρατιωτικά υπέρτερο αντίπαλο, επιλέγοντας τον δρόμο της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας.
Ο λαός μας πάντοτε αγωνιζόταν και συνεχίζει να αγωνίζεται, για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία. Στα βουνά της Πίνδου, στα κατεχόμενα χωριά, στις πόλεις που αντιστάθηκαν, στα βουνά που πολέμησαν, οι Έλληνες απέδειξαν πως η ψυχή ενός λαού μπορεί να νικήσει τη βία και το σκοτάδι του φασισμού και του ναζισμού.
Κι όμως, την μαύρη περίοδο της Κατοχής ακολούθησε μια άλλη, εξίσου μαύρη εποχή. Η χαρά της απελευθέρωσης δεν κράτησε για πολύ, ο πόνος και η διαίρεση σκέπασαν ξανά την πατρίδα.
Η μνήμη της 28ης Οκτωβρίου δεν είναι απλώς ένα εθνικό σύμβολο. Είναι η υπενθύμιση της δύναμης που κρύβει ο άνθρωπος όταν πολεμά για την ελευθερία της πατρίδας του και η υπενθύμιση πως ο εχθρός δεν είναι πάντα φανερός. Κρύβεται συχνά στο σκοτάδι, στις σκιές, στα θολά σημεία μεταξύ νομιμότητας, τάξης και πειθαρχίας.
Το φως μέσα σε αυτές τις σκιές είναι η παιδεία, η αληθινή γνώση της ιστορίας, η δικαιοσύνη και η δημοκρατία για όλους.
Οι προκλήσεις του σήμερα είναι πολλές. Η άνοδος της ακροδεξιάς, η επανεμφάνιση του φασισμού και η αναβίωση του ναζισμού αποτελούν μια επικίνδυνη πραγματικότητα. Η αντιμετώπισή τους δεν μπορεί να γίνει μόνο με νόμους ή δικαστήρια, χρειάζεται παιδεία, γνώση, κριτική σκέψη, αλλά και αξιοπρέπεια.
Γιατί όταν ο άνθρωπος ζει μέσα στη φτώχεια, με μισθούς που δεν φτάνουν και τιμές που εκτοξεύονται, όταν εργάζεται ατελείωτες ώρες απλώς για να επιβιώσει, τότε δεν του μένει χώρος να σκεφτεί, να μορφωθεί, να ονειρευτεί και να δράσει. Η οικονομική ασφυξία γεννά φόβο και ανασφάλεια και πάνω σε αυτό το έδαφος φυτρώνουν ο φανατισμός, ο διχασμός και η παραίτηση.
Η ελευθερία δεν είναι μόνο πολιτικό δικαίωμα, είναι και κοινωνική συνθήκη. Δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερος άνθρωπος χωρίς αξιοπρεπή ζωή, χωρίς δικαιοσύνη στην εργασία, χωρίς πρόσβαση στη γνώση και στην αλήθεια.
Και σίγουρα, δεν μπορεί να προέλθει από μια κυβέρνηση που ανέχεται ή ενσωματώνει στις τάξεις της γνωστούς ακροδεξιούς, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του διχασμού και του φόβου, τη γλώσσα του 1950, για να ψαρέψει ψήφους στα θολά νερά του φασισμού.
Η 28η Οκτωβρίου ας είναι για όλους μας όχι μόνο ημέρα μνήμης, αλλά και εγρήγορσης. Γιατί η ελευθερία δεν χαρίζεται αλλά κατακτάται μόνο με αγώνες και προστατεύεται μόνο από τη γνώση και τη δικαιοσύνη.
ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ
ΝΕ ΠΕ Κοζάνης
